دکتر ابوالفضل بجانی

از ورزش تا فرهنگ و اجتماع

گزارشگری تلویزیونی ‌فوتبال یک هنر بسیار ارزشمند است و‌ با هر نوع گزارشدهی تفاوت اساسی دارد چرا در لحظه وقوع حادثه و نه پس از آن به گزارش می‌پردازد، ازینرو این کار هنرمندی خاصی را می‌طلبد.

در ایران اما این گزارشگران با کلمات کلیشه‌ای و گزارش‌های دل‌نچسب، کار را به جایی رسانده‌اند که بهترین راه برای خلاصی از آنان خاموش کردن صدای تلویزیون هست.

آخرین شاهکار گزارشی در بازی استقلال-سایپا روی داد و مجری در حالی با عبارت نخ‌نماشده و کم‌ارزش «چیزی از ارزش‌های پاس زیبای کریمی کم نشد» پاس بازیکن استقلال را توصیف کرد که این بازیکن پاسی به هم تیمی خود داده بود که حدود دو متر در آفساید بود.

اصرار گزارشگران برای زیبانمایی هر آنچه که در استقلال و پرسپولیس اتفاق می‌افتد تحمل گزارش آن‌ها را غیرممکن کرده است. وقتی که یک بازیکن توپی را به صورت آفساید به هم تیمی خود می‌دهد نیازی به اغراق و تعریف کار ناموفق او وجود ندارد.

با ارائه چند تشبیه به این اغراق می‌توان میزان ناکارآمدی این نوع گزارش‌ها را بیشتر درک کرد؛

– مامور راهنمایی و رانندگی به راننده‌ای که تصادف کرده است بگوید؛ هرچند تصادف کردی و یک نفر را کشتی ولی چیزی از ارزش‌های تو کم نشد

– معلمی به شاگردش بگوید هرچند جواب را اشتباه نوشتی ‌و رفوزه شدی اما چیزی از ارزش‌های تو کم نشد

– و دهها مثالی که ناموفقیت را به طرفت تبریک بگویی

تعارفات غیرصمیمانه و القا «کم نشدن چیزی از ارزش‌ها»، باعث کم شدن ارزش‌های گزارشگری ورزشی در ایران شده است.

دیدگاهتان را بنویسید