درس تربیت بدنی و جایگاه آن در مدارس موضوعی بسیار مهم ولی مغفول است که شایسته توجه دقیق و دلسوزانه است. در این حیطه مطلبی از خواننده محترم کانال که خودشان دبیر تربیت بدنی هستند برای مطالعه و فتح باب بیشتر خدمت عزیزان تقدیم میشود 👇👇👇
📍آموزش حبابی به وسیله گزارش تصویری📍
چند سالی است که بخشنامهها و دستورالعملهای ارسالی به مدارس پر شده از درخواستها جهت ارسال گزارش های تصویری مربوط به فعالیت های آموزشی، پرورشی و ورزشی.
این مسیله به حدی رسیده که گاها شاهد ارسال تصاویری هستیم که صرفا فعالیتهای آموزشی و اجرایی عادی مدارس را توسط مدیران، معاونین و دبیران محترم به تصویر میکشد؛ از تدریس دبیر در کلاس گرفته تا تعویض شیر آبخوری توسط مدیر!…
اما در این میان فعالیتهای ورزشی میتواند حباب این شیوه جدید آموزش را حجیمتر کند؛
🔴المپیاد ورزشی (افتتاحیه، مسابقات، اختتامیه)
🔴حیاط پویا
🔴طرحهای ملی
🔴کانونهای درون مدرسهای
🔴ورزش صبحگاهی
🔴کانون حرکات اصلاحی
🔴طرح مدرسه قهرمان
🔴کانون قهرمان
🔴الگوهای برتر تدریس
🔴مسابقات علمی و تخصصی
🔴شورای ورزشی
🔴انجمنهای ورزشی
🔴استعدادیابی
🔴ایمنسازی فضا تجهیزات ورزشی
🔴و…
با کدام امکانات؟
با کدام بودجه مالی؟
با کدام نیروی انسانی؟
با کدام وقت؟
آیا وزن تصاویر ارسالی شکار شده از طرحها روی ترازو سنگینتر است یا آموزش صورت گرفته؟
آیا این طرحها میتواند اهمیت ورزش و فعالیت بدنی را در جامعه افزایش دهد؟
چقدر و تا کی میخواهیم این حباب تو خالی را به وسیله تصاویر زیبا و هنرمندانه تزیین کنیم در صورتی که در مدارسمان نه امکاناتی وجود دارد، نه بودجه.ای، نه زمانی و نه نیروی انسانیای که با دبیر یکه و تنهای تربیت بدنی همکاری کند.
بنده منکر برخی از فواید این طرح ها و فعالیتها نیستم ولی؛
مگر ممکن است این همه مسابقه و طرح را در زمان مدرسه اجرا کرد؛ مگر میشود با دست خالی و پیاده دانشآموزان را به مسابقات شهرستان، استان و کشور اعزام کرد و دهها نشد و ناممکن دیگر…
به هر حال خداقوت دبیر تربیت بدنی
📝محمد اسدی دبیر تربیت بدنی
مدارس شهر گله دار