⚽️تمام باشگاه‌های ورزشی و تمام نهادهای سیاسی و فرهنگی و صنعتی و … در ایران قطعا واحد و معاونت فرهنگی دارند. اما تمام این نهادها و دست‌اندرکاران فرهنگ، خود بهتر از هر کس دیگری می‌دانند که به مردم رویا می‌فروشند و آب در هاون می‌کوبند. برای مثال در نظر بگیرید، سالها جلیقه نجات به مردم می‌فروختید و تنها خودتان از تقلبی و معیوب بودن آن مطلع بودید، اکنون بعد از گذر سالها بنا به ضرورتی خود مجبور به استفاده از آن شده‌اید، چه حالی به شما دست می‌دهد؟
⚽️حال و روز مسئولان فرهنگی و ورزشی کشور این روزها و در آستانه بازی فوتبال در روز تاسوعا دقیقا مشابه این حال جلیقه‌فروش است. آن‌ها می‌دانند که در تمام سال‌هایی که با فرهنگ مشغول بوده‌اند در واقع کاری از پیش نبرده‌اند و امروز که قرار است فرهنگ در میدان عمل واقعی و نه در گزارش‌های خودساخته و خوداظهاری، به بوته آزمایش گذاشته شود، دچار هراس و دست و پاچگی شده‌‌اند.
⚽️هیچکدام مطمئن نیستند که هواداران ورزشی در پایتخت مهم‌ترین کشور تشیع رفتاری در خور شان روز تاسوعا از خود بروز دهند و بدین سبب در صدد حذف صورت مساله و یا تعویض مساله هستند. مساله اصلی در مناقشات مسابقه روز تاسوعا، پرداخت جریمه، حذف مسابقه و پیشنهادات این دستی نیست. مساله اصلی این است که شما در طول این سالیان دراز چند سالانه و حتی چند دهه‌ای چه کارهایی به نام فرهنگ می‌کردید که امروز نمی‌توانید از 90 دقیقه رفتار تماشاگر مطمئن و آسوده باشید.
⚽️این عزیزان، در ارائه راه حل نیز راه به بیراه می‌برند و ترجیح می‌دهند به جای مساله‌شناسی و آسیب‌شناسی واقعی و قبول کم‌کاری و یا کار نکردن در گذشته، خود را به دو تیم تقسیم کنند و زودتر طرف مقابل را مورد انتقاد قرار دهند و او را مقصر نشان دهند و در این رفت و برگشت انتقادات، آنچه که باز مغفول است و مغفول خواهد ماند، فرهنگ است که ساخته و تقویت نخواهد شد تا در موارد متناسب رفتار متناسب به نمایش گذارده شود.