📍تابستان سال 95 مقارن با برگزاری مسابقات المپیک بود، مسابقاتی که نتایج آن برای افکار عمومی در ایران از اهمیت زیادی برخوردار بود به طوری که می‌شود گفت نتایج نامطلوب آن حتی در برکناری و یا استعفای وزیر ورزش هم بی‌تاثیر نبود.
📍ایران احتمالا از معدود کشورهایی است که در حوزه ورزش دوست دارد جو بکارد ولی گندم درو کند. این بدین معنی است که اکثر رشته‌های مدال‌آور، در حیطه ورزش قهرمانی هستند و المپیک مدالی برای ورزش حرفه‌ای ندارد.
📍اما، کشور ما در تمام مدت و در تمام سطوح درگیر ورزش مثلا حرفه‌ای است و بیشترین سهم سرمایه‌گذاری را هم به ورزش حرفه‌ای اختصاص می‌دهد ولی نهایتا انتظار دارد در ورزش قهرمانی و المپیک حائز جایگاه بهتری باشد.
📍طبق نظر اندیشمندان، مشارکت ورزشی شامل هرمی است که در قاعده آن ورزش همگانی قرار دارد و بالای آن ورزش آموزشی یا تربیتی است این دو بخش بیشتر ناظر بر سلامت بدنی افراد مشارکت کننده هستند.
📍بعد از این مرحله هست که ورزش قهرمانی شروع می‌شود و اکثر قریب به اتفاق مدال‌های المپیک نیز در این حوزه قرار می‌گیرد و نهایتا ورزش حرفه‌ای در نوک هرم با کمترین میزان مشارکت مستقیم افراد قرار دارد.
📍کشور ما علیرغم درصد بالای ناهنجاری‌های جسمانی گزارش شده، به حوزه ورزش سلامت شامل ورزش همگانی و ورزش آموزشی کمترین توجه را دارد، امری که بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته و در راس آن کشورهای اسکاندیناوی در آن فعال هستند.
📍از دیگر طرف ورزش قهرمانی هم که ضامن مدال‌های بالا در المپیک هست چندان مورد توجه قرار نمی‌گیرد و این تنها فوتبال و برخی از رشته‌های دیگر است که در سطح مثلا حرفه‌ای تمام توجهات سرمایه‌ای و رسانه‌ای حداکثری را به خود جلب می‌کند و موفقیت‌های بین‌المللی آن‌ها نیز هرازگاهی بوده و در حد قابل چشمپوشی می‌باشد.
📍به نظر می‌رسد از عمده‌ترین دلایلی که باعث می‌شود مسئولین بیشتر به ورزش حرفه‌ای بپردازند این است که نتایج ورزش‌های سلامت‌محور و رقابت‌محور نیازمند زمان بلند مدت است و اگر مسئولی بخواهد در این حوزه‌ها فعال شود ممکن تا حصول نتیجه و ارائه آن به افکار عمومی و مسئولان مافوق دوام نیاورد و از کار برکنار شود و دست خالی بماند، اما حضور و عرض اندام در ورزش حرفه‌ای دهان پرکن و پرطمطمراق است.
📍از مهم‌ترین دلایل اهمیت ورزش حرفه‌ای در جهان اولا حضور تماشاگران مداوم و بی‌شمار و همچنین تولید اقتصادی است که متاسفانه در ورزش کشور ما هیچکدام از این ارکان به صورت جدی و مثمر ثمر مهیا نیست، بدین سبب جا دارد سیاست‌گذاران ارشد نظام در الویت‌بندی سرمایه‌گذاری در سطوح مختلف ورزشی تجدید نظر اساسی و شجاعانه‌ای انجام بدهند.
📍📍با حذف یا تعدیل ورزش حرفه‌ای احتمالا فقط حدود 500 تا 1000 نفر تحت تاثیر قرار خواهد گرفت اما با رونق ورزش سلامت‌محور و رقابت‌محور می‌توان بخش اعظم جامعه یا حتی تمام آن را درگیر فواید مستقیم مادی و روانی ورزش کرد.